Κώστας Σπαρτινός, πρώην Βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ Αχαΐας

Άρθρο στην Αχαϊκή Πολιτεία

Η κυβέρνηση συνεχίζει να πανηγυρίζει. Όλα πάνε θαυμάσια, κατά τη γνώμη της. Μπορεί από το Μάρτιο μέχρι τον Οκτώβριο του 2020 να είχαμε 393 θανάτους λόγω της πανδημίας και από τότε μέχρι σήμερα να έχουμε ξεπεράσει τις 11.000, να είμαστε στις χειρότερες θέσεις στην Ε.Ε. στους εμβολιασμούς αλλά και στη θνητότητα και θνησιμότητα λόγω της πανδημίας, σημασία όμως έχει ότι ο τουρισμός ανοίγει, άγνωστο βέβαια με τί αποτελέσματα,  υγειονομικά και οικονομικά. Τα παπαγαλάκια του Μαξίμου έφτασαν ακόμα και να πανηγυρίσουν επειδή, λένε,  ο Πρόεδρος Μπάιντεν ακολούθησε τον κ. Μητσοτάκη στη μάχη για την κατάργηση της πατέντας των εμβολίων (!!!), ξεπερνώντας κάθε όριο αυτογελοιοποίησης.

Βέβαια η ανάπτυξη νέων ΜΕΘ για να μην πεθαίνουν άνθρωποι επειδή δεν έτυχαν την κατάλληλη περίθαλψη, είναι πεταμένα λεφτά. Η αύξηση των θανάτων από άλλες αιτίες πέραν του κορωνοϊού, δεν «μετράει» και δεν απασχολεί  το Υπουργείο Υγείας, τον Πρωθυπουργό και τα δελτία ειδήσεων. Η αλυσίδα των αλλοπρόσαλλων ρυθμίσεων για την πανδημία είναι προφανές ότι κατευθύνεται από την επικοινωνιακή διαχείριση των δημοσκοπικών ευρημάτων των διαθέσεων της κοινής γνώμης.

Η ΝΔ παραμένει πιστή στα νεοφιλελεύθερα ιδεολογήματά της, ότι δηλαδή οι ανισότητες είναι κανόνας που προκύπτει από την ανθρώπινη φύση, ότι οι λύσεις στα προβλήματα δεν μπορεί παρά να είναι ατομικές («δεν υπάρχει κοινωνία, υπάρχουν άτομα» κήρυττε  η Μάργκαρετ Θάτσερ).  Σε αυτή τη λογική φέρνει το νομοσχέδιο Χατζηδάκη για τα εργασιακά, εφαρμόζοντας τη νεοφιλελεύθερη αντίληψη ότι η συμπίεση της εργασίας όσον αφορά αμοιβές και δικαιώματα θα φέρει τη μεγέθυνση της οικονομίας, η οποία στη συνέχεια θα έχει ως αποτέλεσμα τη διάχυση του πλούτου προς τα κάτω. Χιλιοπαιγμένη άποψη από την εποχή του Φρίντμαν, του Ρέηγκαν, της Θάτσερ, που δεν επαληθεύτηκε ποτέ και πουθενά.

Ο κ. Μητσοτάκης προσπάθησε πρόσφατα να μας «εμπνεύσει» με τις δοξασίες ότι το διακύβευμα για τις επόμενες δεκαετίες θα είναι η ανθρώπινη ευτυχία. Έτσι γενικά, αόριστα, απολίτικα, σαν μια πολιτικο-ιδεολογική σαπουνόπερα.

Πρόσφατα (23/04/2021) δημοσιεύτηκε το τελευταίο Ευρωβαρόμετρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (https://www.europarl.europa.eu/at-your-service/el/be-heard/eurobarometer). Θα προκαλούσε την εύλογη απορία γιατί μία δημοσκόπηση από ένα φορέα του οποίου η αξιοπιστία δεν έχει αμφισβητηθεί, έτυχε τόσο περιορισμένης προβολής. Η απάντηση βέβαια είναι εξίσου εύλογη, λαμβάνοντας υπόψη τα δεδομένα της σημερινής Ελλάδας. Η έννοια «λίστα Πέτσα» έχει ξεφύγει από τα στενά όρια μιας μοιρασιάς χρημάτων με ιδιοτελή κριτήρια σε επιλεγμένα ΜΜΕ και έχει γίνει ο κανόνας αρχών και αξιών της σημερινής κυβέρνησης της ΝΔ, όχι μόνο στο χώρο της επικοινωνίας αλλά γενικότερα στη δημόσια σφαίρα. «Business as usual», όπως γνωρίζει να παίζει πολύ καλά η Δεξιά το παιχνίδι της διαπλοκής και του εκμαυλισμού, από τα χρόνια τα παλιά.

Το Ευρωβαρόμετρο ανιχνεύει ποιοτικές αξιολογήσεις για την συνολική κατάσταση σε μια χώρα, όπως την αντιλαμβάνονται οι πολίτες της. Για την γενική κατάσταση της Ελλάδας, οι πολίτες της θεωρούν σε ποσοστό 22% ότι είναι καλή και 78% ότι είναι κακή. Για την οικονομία της ακόμα χειρότερα (10% καλή – 90% κακή), όπως και για την απασχόληση (8% καλή – 92% κακή). Η αξιολόγηση του επιτελικού κράτους, όπως τουλάχιστον αυτό αποκρυσταλλώνεται στις δημόσιες υπηρεσίες που παρέχει, βρίσκεται και αυτή πολύ κάτω από τα ποσοστά που είχε πετύχει η ΝΔ στις τελευταίες εθνικές εκλογές (23% καλή – 76% κακή). Επίσης χαμηλότερα βρίσκεται και η συνολική εκτίμηση για το αν η χώρα πάει προς τη σωστή ή τη λάθος κατεύθυνση (31% σωστή – 65% λάθος), όπως και η ικανοποίηση για τον τρόπο λειτουργίας της Δημοκρατίας (33% θετική απάντηση – 67% αρνητική). Επίσης μόνο ένα πενιχρό 15% πιστεύει ότι τα δημόσια ΜΜΕ είναι απαλλαγμένα από πολιτικές πιέσεις. Εκεί που η ΝΔ φαίνεται ότι κρατάει τα ποσοστά των τελευταίων εκλογών – χωρίς όμως να πείθει ούτε έναν παραπάνω – είναι στην ικανοποίηση για τα μέτρα κατά της πανδημίας (39% θετική απάντηση – 61% αρνητική).

Τέλος, το 77% δηλώνει ότι η ποιότητα της ζωής του ήταν καλύτερη πριν και, ως επιστέγασμα της αξιολόγησης της κυβέρνησης, την εμπιστεύεται το 28% ενώ αρνείται «ψήφο εμπιστοσύνης» το 71%.

Από τους πανηγυρισμούς της κυβέρνησης στη μελαγχολία του Ευρωβαρόμετρου. Ποιος άραγε αρμενίζει στραβά ;