Στα σημαντικότερα σημεία της τοποθέτησης του, ο Ανδρέας Ριζούλης, εξήγησε ότι το θεσμικό πλαίσιο για τις ενεργειακές κοινότητες πετυχαίνει να οργανώσει σε συνεταιρισμούς, Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης, φυσικά πρόσωπα και αγρότες για την παραγωγή ενέργειας και πράσινου ηλεκτρισμού. 

 Ο σκοπός είναι οι συνεταιριζόμενοι να γίνονται συμπαραγωγοί των ενεργειακών τους αναγκών, με αυτάρκεια, μικρότερο κόστος και οικονομικά οφέλη.

 Ο βουλευτής ανέφερε χαρακτηριστικά παραδείγματα συμπράξεων σε ενεργειακές κοινότητες.

Παράδειγμα 1:

Δύο ή και περισσότεροι Οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης δημιουργούν μια ενεργειακή κοινότητα για να εγκαταστήσουν ένα σύστημα φωτοβολταϊκών ή ανεμογεννητριών, για παραγωγή ηλεκτρισμού, εφαρμόζοντας εικονικό ενεργειακό συμψηφισμό με τις καταναλώσεις των μελών τους.

 Παράδειγμα 2:

Δυο ή και περισσότερες επιχειρήσεις, όπως ξενοδοχεία, δημιουργούν μια ενεργειακή. κοινότητα για να εγκαταστήσουν φωτοβολταϊκά συστήματα ή ανεμογεννήτριες σε ένα ακινητό τους, εφαρμόζοντας εικονικό ενεργειακό συμψηφισμό της παραγόμενης ηλεκτρικής ενέργειας με τις καταναλώσεις των επιχειρήσεων, για να μειώσουν το ενεργειακό τους κόστος.

 Παράδειγμα 3:

Αγρότες και επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στον αγροτικό τομέα, δημιουργούν ενεργειακή κοινότητα για την διαχείριση αλυσίδας βιομάζας ή μονάδας παραγωγής ηλεκτρισμού από βιομάζα.

 Παράδειγμα 4:

Ιδιοκτήτες οι χρήστες των διαμερισμάτων μιας πολυκατοικίας δημιουργούν μία ενεργειακή κοινότητα για να μετάσχουν σε πρόγραμμα ενεργειακής αναβάθμισης της πολυκατοικίας.

 Κλείνοντας την τοποθέτηση του, ο Ανδρέας Ριζούλης εξήγησε ότι οι ενεργειακοί συνεταιρισμοί έχουν χαρακτηριστικά εγχειρήματος κοινωνικής και αλληλέγγυας οικονομίας, και δημιουργούν επιπλέον ανταποδοτικά οφέλη, που διαχέονται στην κοινωνία, πέρα από τα κέρδη των συνεταιριζομένων.