Αποχαιρετούμε –δυστυχώς συνεχίζουμε και αποχαιρετούμε-ανθρώπους σαν τον Γιώργο Λαζόγκα, τον σπουδαίο ζωγράφο της σύγχρονης ελληνικής ζωγραφικής .

‘’Το χθες είναι τώρα…’’ είναι ο τίτλος της τελευταίας έκθεσης του και είναι τόσο ενδεικτικός για τον διάλογο που ανέπτυξε με τις ιστορικές χρονικότητες, στα διάφορα στάδια του έργου του. Έργα πάνω σε διαφορετικά επίπεδα αντιθέσεων, με τις διαφορετικές αναπαραστάσεις του χρόνου, το τότε και το τώρα.

Ο Λαζόγκας ζωγράφισε καμβάδες,  διαστρωματώνοντας χρώματα ,εικόνες και νοήματα, περνώντας τα ίχνη τους μέσα από την διαστολή του χρόνου, αυτό το τόσο οικείο στοιχείο στη ζωγραφική του, χρησιμοποιώντας σοφά και απλά την διαδοχικότητα των φάσεων των αντικειμένων , τη φθορά και τη γέννηση τους.

‘’Τι άλλο είμαστε εμείς εκτός από θραύσματα’’ ,‘’παλίμψηστα του χρόνου’’.  Δικά σου λόγια, δικές σου έννοιες Γιώργο Λαζόγκα. Έτσι σε αποχαιρετούμε. Τα συλλυπητήρια μου στην αγαπημένη σου Άννα , την Άννα Μιχαλιτσιάνου , στην οικογένεια σου, στους φίλους σου.