Συνέντευξη του Κ. Σπαρτινού στην εφημερίδα Αλλαγή.
Κύριε Σπαρτινέ, φαίνεται ότι οι επόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές θα γίνουν με άλλο εκλογικό σύστημα και με ψηφισμένο ένα διαφορετικό πλαίσιο λειτουργίας των ΟΤΑ. Πώς το σχολιάζετε;
Πράγματι ο περιβόητος «Καλλικράτης» τελειώνει αφού ταλαιπώρησε για χρόνια, χέρι-χέρι με την κρίση, την τοπική αυτοδιοίκηση και τους πολίτες. Η πρόταση της επιτροπής του Υπουργείου Εσωτερικών ως προς το εκλογικό σύστημα είναι να ισχύσει η απλή αναλογική για την εκλογή των δημοτικών και περιφερειακών συμβουλίων. Αλλά όχι μόνο αυτό. Προτείνεται επίσης μια λειτουργία των Δήμων και Περιφερειών ουσιαστικά αποκεντρωμένη στα πλαίσια του Δήμου και της Περιφέρειας. Για παράδειγμα, στους Δήμους εκτός από το Δημοτικό Συμβούλιο θα εκλέγονται ανεξάρτητα από αυτό και με άμεση εκλογή τα Συμβούλια των Δημοτικών Ενοτήτων με σημαντικές αρμοδιότητες. Σε αυτά προτείνεται μεταξύ των άλλων να περάσουν οι αρμοδιότητες της σημερινής Επιτροπής Ποιότητας Ζωής, που πρόκειται να καταργηθεί.
Πιστεύετε ότι αυτά τα νέα δεδομένα θα επηρεάσουν τις επιλογές των πολιτών;
Σε μεγάλο βαθμό. Γιατί θα μπει ένα πρόσθετο και πολύ σημαντικό κριτήριο: ποιοι θα μπορούν και θα θέλουν να συνεργαστούν για το καλό της πόλης και των πολιτών. Ποιες παρατάξεις και ποιοι δήμαρχοι. Οι πλαστές πλειοψηφίες του «Καλλικράτη» που αδρανοποιούσαν τις μειοψηφίες αλλά και συμβούλους της πλειοψηφίας λόγω της σιγουριάς που παρείχαν, δεν θα ισχύουν πια. Το νέο μοντέλο διακυβέρνησης των Δήμων και των Περιφερειών απαιτεί υποψηφιότητες που θα έχουν ενστερνιστεί το καινούργιο δημοκρατικό πλαίσιο. Συμμετοχή – αποκέντρωση – δημοκρατία. Πρέπει από τα λόγια να δοκιμαστούμε στην πράξη.
Το τελευταίο διάστημα έχουμε κάποια θετικά σημάδια για το μέλλον της Πάτρας. Πιστεύετε ότι αυτή η πόλη μπορεί να έχει καλύτερη προοπτική;
Αναμφίβολα. Σε λίγα χρόνια μπορούμε να έχουμε μιαν άλλη Πάτρα, πολύ καλύτερη από τη σημερινή από όλες τις απόψεις. Η παραχώρηση του θαλάσσιου μετώπου, η διάνοιξη της Κανακάρη και της μικρής περιμετρικής, η ολοκλήρωση της Ολυμπίας και της Ιόνιας Οδού, η έλευση του τρένου στο νέο λιμάνι και η σωστή διέλευσή του από το κέντρο της πόλης, το υδατοδρόμιο που ξεκινάει, η παραχώρηση του πλατανόδασους του Καστελόκαμπου και πολλών δημόσιων κτηρίων για πολιτιστικές και κοινωνικές χρήσεις στις γειτονιές, η ολοκλήρωση του φράγματος Πείρου-Παραπείρου και άλλα πολλά δείχνουν ότι η Πάτρα αλλάζει. Τόσο από την άποψη της ποιότητας ζωής όσο και ως προς τις αναπτυξιακές προοπτικές της. Αλλάζει και μας προκαλεί.
Είστε δηλαδή αισιόδοξος;
Το ερώτημα και το καθήκον είναι πλέον πώς θα διαχειριστούμε αυτή την αλλαγή. Από εκεί θα πηγάσει η αισιοδοξία. Χρειαζόμαστε δύο προϋποθέσεις. Η πρώτη απαιτεί να μην επανακάμψουν δυνάμεις και εξουσίες που θα θελήσουν να βάλουν εμπόδια σε αυτή την πορεία. Εννοώ δυνάμεις της κερδοσκοπίας, της ιδιοτέλειας, της εμπορευματοποίησης των δημόσιων αγαθών. Δεν εκτιμώ ότι αυτός είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος. Περισσότερο φοβάμαι τη δεύτερη προϋπόθεση, αυτό που λέμε συνήθως «τον κακό εαυτό μας». Οι τοπικές δυνάμεις, με πρώτη ευθύνη της δημοτικής αρχής, πρέπει να οραματιστούν, να σχεδιάσουν και να προγραμματίσουν αυτό το μέλλον που δεν είναι μακρινό αλλά αντίθετα απολύτως ορατό. Οι τοπικές δυνάμεις πρέπει να συσπειρωθούν, να διαβουλευτούν, να διαφωνήσουν και να συμφωνήσουν, τελικά να χαράξουν το μέλλον της Πάτρας. Δεν χωρούν εγωισμοί, μιζέριες ή υστεροβουλίες.
Εκτιμάτε ότι η δημοτική αρχή μπορεί να πάρει επάνω της αυτό που αποκαλέσατε πρώτη ευθύνη;
Έχω τις επιφυλάξεις μου. Κυρίως όσον αφορά τη θέληση για διαβούλευση και συνεργασία με τις ζωντανές δυνάμεις της πόλης και τους φορείς της. Κάτι τέτοιο δεν έχει ακόμα θελήσει να το κάνει ούτε στα πλαίσια του δημοτικού συμβουλίου. Οποιαδήποτε πρόταση από τη μεριά της, πρέπει πρώτα να περάσει από το φίλτρο και την έγκριση της κομματικής καθοδήγησης. Επίσης ενοχλείται ιδιαίτερα από την κριτική και αντιδρά συχνά με τρόπο οργίλο, φτηνό και πετώντας τη μπάλα στην εξέδρα. Δεν είναι καλή βάση αυτή για συνεννόηση. Και να σκεφτείτε ότι είναι μια ιδιαίτερα ευνοημένη δημοτική αρχή από τις αποφάσεις της κεντρικής εξουσίας, η οποία ικανοποιεί πολύχρονα αιτήματα του λαού της Πάτρας. Θα μπορέσει να τα διαχειριστεί επάξια και για όφελος των δημοτών της; Είναι δική της ευθύνη να διαψεύσει τους φόβους μας που είναι και φόβοι χιλιάδων Πατρινών.
Έχετε συγκεκριμένα παραδείγματα που να αποδεικνύουν ότι η δημοτική αρχή δεν μπορεί να ανεχθεί την κριτική;
Πρόσφατο κλασσικό παράδειγμα, μνημείο πολιτικής ασυναρτησίας και διαστρέβλωσης των επιχειρημάτων του αντιπάλου, η απάντησή της στην κριτική της ΡΑΠ για το επερχόμενο κλείσιμο της ΑΔΕΠ. Αντί να υποστηρίξει με επιχειρήματα την πάγια άποψή της υπέρ του κλεισίματος, επιτέθηκε στη ΡΑΠ ότι δήθεν θέλει να απολυθούν οι εργαζόμενοι και να δοθούν οι δουλειές της ΑΔΕΠ σε ιδιώτες, πράγματα που ποτέ δεν αναφέρθηκαν ούτε στην ανακοίνωσή μας ούτε από την εκπρόσωπό μας στο Δ. Σ. Αναρωτιέμαι καμιά φορά πώς ο Δήμαρχος ανέχεται ή επικροτεί τέτοιες αθλιότητες που διατυπώνονται από εντεταλμένες, μισθωμένες ή «άμισθες», κομματικές ή «αυλικές» γραφίδες.
Τελικά σε τι πρέπει να στηριχθεί η πόλη μας για να υποδεχθεί μια καλύτερη μέρα;
Στις υποδομές της που είναι δεδομένες, στο σχέδιο που πρέπει να επεξεργαστεί, στην ιστορία της και στην πολιτιστική της παράδοση. Θέλω να υπογραμμίσω ιδιαίτερα τον πολιτισμό της πόλης που θεωρώ ότι είναι πολύ σοβαρό στοιχείο ανάπτυξης και ποιότητας ζωής. Όπως και το Καρναβάλι της, που πρέπει να το ξαναδούμε από την αρχή και να μην το αφήνουμε στον αυτόματο πιλότο. Και βέβαια η πόλη πρέπει να στηριχθεί στους ανθρώπους της που μπορεί να έχουν περάσει πολύ δύσκολες μέρες – πολύ πριν από την κρίση, θυμηθείτε την εποχή της αποβιομηχάνισης – αλλά εξακολουθούν να παλεύουν και να ονειρεύονται. Όποια αρχή ή εξουσία παραβλέψει αυτό το δυναμικό είναι προορισμένη να αποτύχει. Η πόλη θα την προσπεράσει.
